Goud of Goudmijnen
De goudprijs is in zes jaar tijd ruim verdrievoudigd. Aandelen van exploitanten van goudmijnen deden het ook niet slecht, maar bleven met een gemiddelde prijsstijging van ruim 200 procent achter bij de goudprijs zelf.
Goud gedraagt zich niet zoals andere metalen. De prijzen van ijzererts worden grosso modo bepaald door de staalvraag in China. Het edelmetaal daarentegen wordt door sommige investeerders gekocht om zicht te wapenen tegen financiele rampen, zoals bijvoorbeeld een instorting van de geldeconomie.
Winningskosten
Maar waarom doen mijnbouwbedrijven het eigenlijk minder goed dan de goudprijs zelf? Een van de redenen is dat het lastiger en kostbaarder wordt om het nieuwe edelmetaal te vinden. Tien jaar geleden bedroegen de winningskosten van een ounce van 31,1 gram gemiddeld 200 dollar. In 2010 waren de kosten opgelopen tot 857 dollar, berekende adviesbureau GFMS.
Net als bij olie lijkt goud dat makkelijk uit de grond te halen is, schaarser te worden. Op zich kan dit deels de stijging van de goudprijs verklaren. Maar het betekent ook dat de winstmarges op het gewonnen edelmetaal voor mijnbouwbedrijven onmiddellijk onder druk komen, mocht het edelmetaal z’n spectaculaire koerswinst niet weten vast te houden.
Diversificatie
Het risico van de kostbare goudwinning noopt mijnbouwers ertoe hun activiteiten te spreiden. Zo bood goudexploitant Barrick afgelopen april 7,7 miljard dollar voor de Australische kopermijnbouwer Equinox.
Echter, als een grotere groep beleggers beseft dat goud net zo nuttig is als tulpenbollen, moeten vooral de zuivere goudfanaten op hun tellen passen. Mijnbouwers hebben tenminste nog andere metalen waar ze op kunnen terugvallen.
Bron: Z24
